شعر بهاری و نوروزی در وصف عید نوروز

شعر بهاری و نوروزی در وصف عید نوروز و سال جدید

سالی در راه است
سالی پر برکت

سالی که اگر خواهی
نیست در آن حسرت

برف ها آب شدند
غصه ها از ما دور

یک دل خوش دارم
که شده سنگ صبور

تو در این خانه تکانی بتکان
هر چه از درد حکایت میکرد

بگذار پاک شوی از غم ها
خالی شوی از دوده ی درد
میلاد جانمحمدی

شعر بهاری و نوروزی در وصف عید نوروز

چون پرند نیگلون بر روی بندد مرغزار
پرنیان هفت رنگ اندر سر آرد کوهسار

خاک را چون ناف آهو مشک زاید بی قیاس
بید را چون پر طوطی برگ روید بی شمار

دوش وقت نیم شب بوی بهار آورد باد
حبذا باد شمال و خرما بوی بهار

بادگویی مشک سوده دارد اندر آستین
باغ گویی لعبتان جلوه دارد در کنار

ارغوان لعل بدخشی دارد اندر مرسله
نسترن لولوی لالا دارد اندر گوشوار

تا بر آمد جامهای سرخ مل بر شاخ گل
پنجه های دست مردم سر برون کرد از جنار

راست پنداری که خلعتهای رنگین یافتند
باغهای پر نگار از داغگاه شهریار
فرخی سیستانی 

شعر بهاری و نوروزی در وصف عید نوروز

باد نوروزی همی در بوستان بتگر شود
تا ز صنعش هر درختی لعبتی دیگر شود

باغ همچون کلبه بزاز پر دیبا شود
باد همچون طبله عطار پر عنبر شود

سوسنش سیم سپید از باغ بردارد همی
باز همچون عارض خوبان زمین اخضر شود

روی بند هر زمینی حله چینی شود
گوشواره هر درختی رسته گوهر شود

چون حجابی لعبتان خورشید را بینی ز ناز
گه برون آید ز میغ و گه به میغ اندر شود

افسر سیمین فرو گیرد ز سر کوه بلند
باز مینا چشم و دیبا روی و مشکین پر شود

روز هر روزی بیفزاید چو قدر شهریار
بوستان چون بخت او هر روز برناتر شود

http://oojal.rzb.ir

منبع:beytoote.com